ośrodków ciągłych
Encyklopedia PWN
fala uderzeniowa, fala spiętrzeniowa,
obszar gwałtownego wzrostu ciśnienia, temperatury, gęstości i prędkości ośrodka ciągłego przemieszczający się z prędkością większą niż prędkość rozchodzenia się dźwięku w tym ośrodku;
geofizyka
nauka o Ziemi jako ciele fizycznym;
[gr. gḗ ‘ziemia’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < phýsis ‘natura’, ‘przyroda’],
holografia
technika zapisu i odtwarzania pól falowych, np. świetlnych, mikrofalowych, akustycznych, elektronowych, której istotną cechą jest możliwość zapisu na nośniku informacji zarówno o amplitudzie, jak i o fazie fali.
[gr.],
układ dyspersyjny (rozproszony), tj. składający się z fazy rozpraszającej (zw. fazą ciągłą lub ośrodkiem dyspersyjnym) i fazy rozproszonej (zw. fazą zdyspergowaną);
